روغن کنجد یک روغن طبیعی شناخته میشود که از دانههای کنجد استخراج میشود. این روغن پس از روغنزیتون شیرین، روغن زرد، روغن دنبه و روغنزیتون تلخ جزء روغنهای طبیعی و مورد تأیید است اما با توجه به طبع صفرا و گرم و خشک آن، همه انتظاراتی که از روغن میرود را برآورده نمیکند. روغن در اصل باید انرژی پایدار و ماندگار بدن را تأمین کند اما انرژی روغن کنجد بهسرعت در بدن آزاد شده و ماندگاری لازم جهت تقویت بنیه بدن در حد مطلوب را ندارد. ضمن اینکه طبع گرم و خشک آن مناسب افراد گرممزاج یا افراد سوداوی نیست لذا روغن کنجد بهعنوان روغن مصرف عمومی توصیه نمیشود. بهتر است مصرف روغن کنجد در قالب آش و سوپ و غذاهای آبکی باشد تا در ترکیب با سایر مواد غذایی به تعادل طبع برسد. روش روغنگیری کنجد به دو صورت پرس سرد از کنجد یا پرس گرم از ارده کنجد است که تفاوت چندانی ندارند و برخلاف مشهورات، حتی روغن کنجد کمی بهتر از روغن ارده کنجد است.
طبع: صفرا
خواص: خاصیت اصلی روغن کنجد تأمین صفرا یا همان انرژی موقت در بدن است. کنجد دارای انرژی بالایی است که یکباره در بدن آزاد میشود اما ماندگاری بالایی ندارد.
عوارض: مهمترین عارضه روغن کنجد ایجاد خشکی در بدن بهویژه دستگاه گوارش است.
نحوه مصرف: به صورتهای مختلف در پختوپز قابل استفاده است اما با توجه به طبع گرم و خشک آن برای سرخ کردن چندان مناسب نیست زیرا سبب تشدید خشکی میشود بلکه بهتر است همراه با غذاهای آبکی مصرف شود. بهعنوان روغن مالشی هم بهتر استفاده نشود چون سبب خشکی میشود. ریختن روغن کنجد در بینی هم چندان توصیه نمیشود مگر در بیماریهای سرد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.