نمک

نمک مهم‌ترین ادویه عمومی است که غذا بدون آن نه طعم و مزه دارد و نه حتی خاصیت. نمک از قدیم‌الایام جایگاه و ارزش ویژه در سفره و فرهنگ مردم داشته است. نمک هم غذاست و هم دارو که با همه طبایع هم تناسب و سازگاری دارد. بهترین مصلح انواع غذا و بهترین داروی پیشگیری از بیماری است. نمک چاشنی و ادویه بهشتی است. با توطئه افراد جاهل یا مغرض نمک طبیعی حذف و نمک شیمیایی مضر جایگزین آن شده است. از مهم‌ترین و مبنایی‌ترین اصلاحات غذایی همین نمک است. نمک طبیعی انواع مختلفی دارد شامل؛ 1.نمک دریا 2. نمک کویر 3. سنگ نمک. 4. نمک کوهستان

نمک دریا حاصل تبخیر آب دریا و دریاچه است و مزاج آن در دسته نمک‌ها سرد و تر است. نمک کویر در برخی مناطق کویری یافت می شود  و طبع آن به نسبت سایر نمک‌ها گرم و خشک است. سنگ نمک هم نمک معدنی است که به نسبت سایر نمک‌ها طبع سرد و خشکی دارد. نمک کوهستان هم نمکی است که معمولاً در رودخانه‌های کوهستانی ته‌نشین می شود و به نسبت طبع ریح و دم قوی‌تری دارد. نمک کوهستان به نسبت سایر طبایع سبک‌تر است و برای انسان‌های امروزه که طبعشان به سمت مره سودا رفته مناسب‌تر است.

طبع: ریح صفرا

خواص: مهم‌ترین خاصیت نمک خاصیت گندزدایی آن است که در بدن هم همین اثر را دارد. تنظیم فعالیت‌های غدد درونی بدن از دیگر خواص مهم نمک است.

نحوه مصرف: نمک مهم‌ترین ادویه است که میزان مصرف آن بستگی به میل و کشش طبیعی بدن دارد. نمک را هم می‌توان در غذا استفاده کرد و هم به صورت خالی به ویژه قبل و بعد از غذا مصرف کرد.