مرکب تقویت ریح (سیدالادویه)

 سیدالادویه: یکی از برترین و متعادل‌ترین مرکبات روایی در طب اسلامی مرکب معروف به سیدالادویه است که از امام صادق علیه‌السلام روایت شده. ترکیبات سیدالادویه احلی با سیدالادویه طبی متفاوت است. طبع سیدالادویه احلی ریح دم و بسیار متعادل و تقریباً بدون عارضه است اما طبع سیدالادویه رایج در مجموع سوداست و علی‌رغم اثرات درمانی که بعضاً دارد عوارضی نیز به دنبال دارد. اثر این مرکب هم به ترکیبات آن وابسته است و هم به نوع مصرف آن. مصرف خشک و نگه‌داشتن آن در گلو، باعث تقویت ریح در گلو به‌عنوان گلوگاه طبایع می‌شود.

طبع: ریح دم

دستور عمومی مصرف: صبح ناشتا و شب قبل خواب یک قاشق مرباخوری به‌صورت خشک در گلو پاشیده شود و به‌تدریج بلعیده شود. ضمناً بیست دقیقه قبل و بعد از آن نباید چیزی خورده شود. دستور دقیق مصرف طبق نسخه اطبای مجموعه احلی است.

توصیه می‌شود مصرف  زیر نظر طبیب حاذق به‌ویژه اطبای مجموعه احلی باشد تا اثربخشی آن افزایش یابد.